در هفته گذشته که ریاست‌جمهوری سخن از گشایش اقتصادی را عنوان کردند گمانه‌زنی‌های زیادی مطرح شد. عده‌ای معتقد بودند که این گشایش درمورد تصویب لوایح FATF است که چند وقتی است بین قوا و مجمع تشخیص مصلحت نظام پاس‌کاری می‌شود.
برخی از کارشناسان اقتصادی بر آن باور بودند که پرداخت سهام عدالت به سایر اشخاص جا مانده از میراث دولت قبل شگفتانه دولت کنونی است، اما در این هفته مشخص شد گشایش اقتصادی در یک هفته مانند حل کردن مشکلات در ۱۰۰ روز اول کاری بود که دولت کنونی در نخستین روزهای ریاست‌جمهوری خویش آن را مطرح کرده بود. گشایش و شگفتانه‌ای که دولت در این هفته مطرح کرد، فقط باعث ایجاد زلزله چند ریشتری در بازار سرمایه شد و رنگ بازار سرمایه را به رنگ سرخ در آورد. طرحی که قرار است نفت را به صورت سلف به مردم با سررسید دوساله بفروشند تا شاید کسری بودجه که باید از راه‌های صحیح اقتصادی تامین شود، برطرف شود.
آقای روحانی نباید فراموش کند بزرگترین سرمایه هر دولتی اعتماد مردم به آن است که به نظر اکثر کارشناسان اقتصادی و سیاسی رو به تباهی است و دولت آقای روحانی سریعا باید فکری برای برگرداندن این اعتماد از دست رفته بکند و راهکاری دقیق و صریح در این زمینه اتخاذ کند.
روی سخن بنده بیشتر به طراحان بسته گشایش اقتصادی است و چند سوال از این افراد به‌عنوان یک فعالان اقتصادی دارم:
۱- دولت روحانی همیشه گله‌مند بودند که دولت‌های قبلی برای ما بدهی ایجاد کرده‌اند، آیا سکان‌دار ساختمان پاستور در این مورد اشراف دارند که فروش نفت به‌صورت سلف برای دولت بعدی بدهی انباشته ایجاد میکند؟
۲- اگر دولت اوراق نفتی را به فروش رساند و با استقبال عمومی روبه‌رو نشد، آیا برنامه دیگری برای گشایش اقتصادی دارد یا خیر؟
۳- اگر قیمت دلار چند برابر شد و یا قیمت جهانی نفت افزایش یا کاهش پیدا کرد، آیا دولت منابع تامین بدهی خویش یا ضرر عمومی که نصیب مردم می‌شود را در نظر گرفته است یا خیر؟
این سوالات مواردی است که دولت باید به صورت شفاف به مردم پاسخ بدهد و تا پایان مدیریت اجرایی کشور مشکلات جدیدی ایجاد نکند و مسائل روز کشور را از طریق لایحه با مجلس در میان گذاشته تا برای حل و فصل آن قدن بردارید تا شاید سرمایه اجتماعی و پشتوانه مردم به دولت بازگردد و نیروی انسانی همراه با سرمایه‌گذار وارد میدان شده تا موتور اقتصادی کشور به حرکت در آید.
من با اینکه برخی دولت را خائن می‌نامند، مخالفم، اما قایلم این دولت توانایی حل مساله را ندارد. این نیست که بگوییم نمی خواهد. هنگامی که با یک خبر گشایش اقتصادی مردم خوشحال می‌شوند و منتظر خبر می‌مانند، نشان می‌دهد که هنوز کورسوی امید وجود دارد. پس جناب رییس‌جمهور همین را قدر بدانید و یک‌سال آخر را برای شریف‌ترین مردم خدمت کنید و برای حل معضلات معیشتی آنها قدم بردارید.